Bir ay kadar önce kendisine telefon açmıştım ve telefonu açar açmaz, nasılsın dememe dahi müsaade etmeden şöyle demişti; "kanser tedavisi görüyorum Samim ve çok özledim lan senin sohbetini, efeeem..."
Dakikarca konuştuk o gün telefonun bir ucunda o bir ucunda ben. "Sen bunu da yeneceksin" dediğim de, "yenerim değil mi?" diye sormuş ve eklemişti; "keşke kötü olsaydım"
Her seferinde telefonu şöyle açardı; "buyurun efeeem, serhat Kars'ın vatanına bayrağına bağlı güzeller güzeli örnek kadın kalemi Nuran Kaçar Araz ben"
Bu güzel dostu/mu, bu güçlü kalemi, kaybetmişiz!
"Öldü haberim gelince herkes muhakkak bir şeyler yazar çizer ama sen ne yazarsan yaz sonuna keşke iyi olmasaydın yaz" demişti/n söz ver diye ilave ederek..
Anlatılmaz derece üzgünüm!
Ve onu, sevgili dostumu rahmetle yâd ediyor, mekanının Cennet makamının Firdevs olmasını diliyorum.
Ölmeden Görüşelim
Azraile gücüm yetmez
Şu kalbim bir daha atmaz
Son pişmanlik fayda etmez
Gel ölmeden görüşelim
Yaram derin kaşıyamam
Yüküm ağır taşıyamam
Daha fazla yaşayamam
Gel ölmeden görüşelim
Bilmem ne idi dileğin
Varımış kastı feleğin
Ne hale geldi meleğin
Gel ölmeden görüşelim
Feleğin oku elinde
Gözlerim kaldı yolunda
Merhamet yok mu solunda
Gel ölmeden görüşelim
Cümle alem duysun beni
Şu cihana yaysın beni
Ne sayarsa saysın beni
Gel ölmeden görüşelim
Ecel canıma kıymadan
Gökte yıldızım kaymadan
Eller mezara koymadan
Gel ölmeden görüşelim
Dünyada bırakıp şanı
Veririm emanet canı
Derde saldın şu nuran’ı
Gel ölmeden görüşelim
Nuran Kaçar Araz...
Söz verdiğim gibi; "Keşke iyi olmasaydın" ve senin bana ezberlediğim o seslenişinle "güle güle efeeem"
Yorumlar
Kalan Karakter: